اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِیِّکَ وَ أَخِی نَبِیِّکَ وَ وَزِیرِهِ وَ حَبِیبِهِ وَ خَلِیلِهِ وَ مَوْضِعِ سِرِّهِ
خدایا درود فرست بر ولیّ خود، و برادر پیغمبر و وزیرش، و حبیبش، و دوست خالص او و محلّ سرّ او
وَ خِیَرَتِهِ مِنْ أُسْرَتِهِ وَ وَصِیِّهِ وَ صَفْوَتِهِ وَ خَالِصَتِهِ وَ أَمِینِهِ وَ وَلِیِّهِ
و منتخب او از خواصّش و وصىّ او و برگزیده و دوست خاصّ و خالص و امین و یاور و ناصر او
وَ أَشْرَفِ عِتْرَتِهِ الَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَ أَبِی ذُرِّیَّتِهِ وَ بَابِ حِکْمَتِهِ وَ النَّاطِقِ بِحُجَّتِهِ
و شریف ترین فرد خاندانش که به او ایمان آوردند، و پدر ذریّه ی او، و بابِ علم و حکمت او، و ناطق به حجّت و برهان او
وَ الدَّاعِی إِلَى شَرِیعَتِهِ وَ الْمَاضِی عَلَى سُنَّتِهِ وَ خَلِیفَتِهِ عَلَى أُمَّتِهِ
و دعوت کننده ی خلق به شریعت، و باقى بر طریقت و سنّت و جانشین او بر امت او
سَیِّدِ الْمُسْلِمِینَ وَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ قَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ
آنکه بزرگ مسلمانان و امیر اهل ایمان و پیشواى آبرومندان و رو سفیدان عالم است.
أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ وَ أَوْصِیَاءِ أَنْبِیَائِکَ
درود و رحمتى بر آن حضرت فرست، که بهتر از هر تحیّت و رحمتى که بر مخلوقات و برگزیدگانت و اوصیاءپیغمبرانت فرستادى، باشد.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنْ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَا حُمِّلَ
پروردگارا من گواهى مىدهم به درستی که آن حضرت آنچه را که باید از طرف پیغمبرت به امّت تبلیغ کند، کاملا تبلیغ کرد.
وَ رَعَى مَا اسْتُحْفِظَ وَ حَفِظَ مَا اسْتُودِعَ وَ حَلَّلَ حَلاَلَکَ وَ حَرَّمَ حَرَامَکَ
و رعایت آنچه باید محفوظ دارد نمود، و آنچه بدو به امانت سپرده شد، نگهبانى کرد و حلال تو را حلال و حرامت را حرام دانست.
وَ أَقَامَ أَحْکَامَکَ وَ دَعَا إِلَى سَبِیلِکَ وَ وَالَى أَوْلِیَاءَکَ وَ عَادَى أَعْدَاءَکَ
و احکام تو را بپاداشت، و خلق را به راه تو دعوت کرد، و با دوستان تو دوستى و با دشمنانت دشمنى کرد.
وَ جَاهَدَ النَّاکِثِینَ عَنْ سَبِیلِکَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ عَنْ أَمْرِکَ
و با عهد شکنان دین تو، و عدول کنندگان، و سرکشان از فرمان تو، جهاد کرد.
صَابِراً مُحْتَسِباً مُقْبِلاً غَیْرَ مُدْبِرٍ لاَ تَأْخُذُهُ فِی اللَّهِ لَوْمَةُ لاَئِمٍ
و با کمال صبر و تحمّل، همیشه روی، بسوى تو داشت، و هرگز از خدا رو نگردانید، و در راه خدا، ملامت بدگویان، او را از فرمانت بازنداشت.
حَتَّى بَلَغَ فِی ذَلِکَ الرِّضَا وَ سَلَّمَ إِلَیْکَ الْقَضَاءَ
تا آنکه در کار فرمان قضاى تو بمقام رضا و خوشنودیت نایل شد.
وَ عَبَدَکَ مُخْلِصاً وَ نَصَحَ لَکَ مُجْتَهِداً حَتَّى أَتَاهُ الْیَقِینُ
و با اخلاص کامل تو را پرستش کرد، و در نصیحت و دلالت خلق به راه حق، براى رضاى تو، تا هنگام رحلت کوشش کرد.
فَقَبَضْتَهُ إِلَیْکَ شَهِیداً سَعِیداً وَلِیّاً تَقِیّاً رَضِیّاً زَکِیّاً هَادِیاً مَهْدِیّاً
پس آنگاه که او را قبض روح فرمودى، با مقام شهادت و سعادت و ولایت و تقوا و رضایت تو بود، و با تزکیه نفس و هادى و مهدى امّت بود.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَنْبِیَائِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِین »
خدایا درود و رحمت فرست بر محمّد و بر او، نیکو تر از هر رحمتى که بر یکى از پیمبرانت و خاصّان درگاهت
فرستادى، اى پروردگارعالم هستى.
[1] در کتاب اقبال موجود است.