ارسال شده توسط :
غلامی |
نظر بدهید
بسم رب الشهدا
... وقتی صحبت از جنگیدن در غرب می شود صحبت از جنگیدن در عمق دره هایی است که
بر سطح آنها برفی به ارتفاع نه متر نشسته ؛ صحبت از جنگیدن بر فراز
قله هایی به ارتفاع دو تا سه هزار متر
است . جایی که انسان ایستاده یخ می بندد و حتی امکان تحمل ده دقیقه
نگهبانی در آنجا سخت است اما به
شکرانه ی خدا با وجود تمامی سختی ها برادر های من تا به امروز مقاومت کرده اند .
درباره ی حماسه ی
مقاومت مظلومانه ی این عزیزان خوب است در همین جا به
عنوان نمونه عرض کنم . در جریان تصرف قله ی
سوق الجیشی و مرتفع تته در شب چهارم عید سال جاری ۱۳۶۰
درست در زمانی که دشمن فکرش را هم نمی
کرد در منطقه ای کوهستانی و سردسیر که ارتفاع برف روی زمین گاه تا
۱۱ متر هم می رسید نیرویی بتواند
ارتفاعات را بگیرد و بر روی آن قله ی یخ زده دوام بیاورد ما وارد عمل شدیم .
برادر های من با توکل به خدا
حمله کردند و قله ی تته آزاد شد . با توجه به اینکه قله مه آلود بود و
هلیکوپتر برای تامین تدارکات قادر نبود به
بالای قله برود برادر های من روی قله فاقد کمترین امکانات بودند .
نه چادری داشتند و نه حتی کیسه خوابی؛
حتی غذایی هم به آنها نمی رسید . با این وجود بر روی آن قله که به
محاصره ی نیروهای مشترک کماندویی
سپاه یکم عراق و عناصر ضد انقلاب بود تا پای جان مقاومت کردند و
به یمن همین مقاومت مظلومانه قله تته
تثبیت شد . در این حمله ما پانزده نفر شهید دادیم . از این تعداد فقط
چهار نفر با اصابت گلوله ی دشمن به
شهادت رسیدند . یازده نفر دیگر بر اثر شدت برودت هوا سرمازدگی
و لغزندگی سطح یخزده ی قله تته از
بالای ارتفاع سقوط کردند و بر اثر اصابت به صخره های دره ها
پیکرهای پاک آنها پاره پاره شد . مقاومت
برادران ما در جبهه های غرب تا به امروز به این قرار بوده .
در حال حاضر مریوان تنها جبهه ای است که
رزمندگان آن در داخل خاک دشمن می جنگند و وقتی که
آتش توپخانه های ما به پایگاههای سپاه یکم ارتش
عراق در آن سوی مرز اصابت می کند ما شاهد شادی و هلهله ی مردم
مظلوم کردستان عراق هستیم .
سخنرانی سرلشگر پاسدار احمد متوسلیان در
دومین سمینار سراسری فرماندهان سپاه کشور
پادگان غدیر اصفهان - فروردین ۱۳۶۰